Jan is een heel gesloten, introverte man. Op het oog heel rustig, maar ik voel bij zijn aanwezigheid opgesloten emoties. Jan zegt niet veel.
Jan deel ik altijd op een ‘makkelijk’ paardje in. Een paardje dat niet uit balans raakt van de incongruentie van de emoties van Jan. Jan wordt rustig van haar en lijkt zelfs van de ritjes op haar te genieten. Dat gaat heel lang goed. Totdat het paardje licht geblesseerd is en Jan die dag niet op haar kan rijden.
Op wie kan ik Jan wel laten rijden zonder dat er een gevaarlijke situatie ontstaat doordat een van de paarden in paniek raakt van zijn incongruentie. De enige optie is dan Luuk. Hij zal onder het zadel misschien wat vaker stil gaan staan dan gewenst, maar hij zal in ieder geval niet bokkend en rennend ervan door gaan.
Jan probeert Luuk op te zadelen. Ik zeg nadrukkelijke probeert, want het lukt Jan absoluut niet om het hoofdstel bij Luuk in te krijgen. Jan vraagt mij om hulp en dan gebeurt het. Op het moment dat ik erbij kom, voel ik het. De energetische verbinding die ontstaat tussen Luuk en Jan. Ik voel het in elke vezel van mijn lijf. En Jan ook, hij merkt iets. Luuk heeft het voor elkaar gekregen dat lichaam en geest bij Jan met elkaar in verbinding kwamen. Iets wat Jan al heel lang niet meer was overkomen. Paniek!!! Dit voelde voor Jan echt niet goed. Alleen had Jan niet door dat dit door Luuk kwam. Hij koppelde dit voor hem onveilige en onprettige gevoel aan mij.
Dit was niet de bedoeling. Van mij niet, van Luuk zeer zeker niet en van Jan ook niet. De paniek van het voelen van emoties zorgde bij Jan voor de beslissing om acuut te stoppen met paardrijden. Hij voelde zich niet prettig bij de sfeer waar ik voor zorgde. Zonde.
Jan was nog niet toe om zijn eigen diep weggestopte emoties te voelen, laat staan te doorleven. En doorleven van pijn en emoties hebben wij als mens nodig om te kunnen groeien en te verbinden. Met onszelf en de ander.
De spiegel die paarden ons voorhouden is confronterend. Vaak positief confronterend. Maar Jan was nog niet toe aan de confrontatie. En daar is natuurlijk alle ruimte voor.
Comments